Informuj pacjenta, w jakich sytuacjach powinien zgłosić się na SOR. Pacjent nie potrzebuje Twojej rekomendacji, zgody czy uprzedniego badania, żeby zgłosić się na SOR. Może też sam wezwać ZRM bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem w POZ, jeśli uważa, że jego stan zdrowia nagle się pogorszył. W POZ masz bardzo ograniczone Rodzice Damiana obwiniają o jego śmierć lekarzy. Szpital odpowiada. Straszna śmierć 3-letniego Damianka: "Wymiotował na czarno, lekarze go nie ratowali". Szpital odpowiada. Data utworzenia Co zrobić żeby zapa a jakj sposób znasz żeby trafić do szpitala? blocked odpowiedział(a) 11.08.2010 o 11:29 Zobacz 7 odpowiedzi na pytanie: Za co można trafić do psychiatry? Do psychiatry można trafić w związku z każdym problemem ze zdrowiem psychicznym - ale okaleczenia i (tym bardziej) myśli samobójcze stanowią sygnał alarmowy, z którym koniecznie powinno się udać do psychiatry. Złożenie skargi do prokuratury: Skargę na szpital z powodu błędu medycznego należy złożyć w odpowiedniej jednostce prokuratury. Konieczne jest przedstawienie wszystkich faktów i dowodów, które posiadasz, oraz wyraźne określenie zarzutów wobec personelu medycznego lub szpitala. Postępowanie prokuratorskie: Po złożeniu skargi 89-latka z Wrocławia nieznanemu mężczyźnie przekazała 140 tysięcy złotych. Od pani Ewy "krewna" wyłudziła kilkaset złotych. Ale ofiarami oszustów są nie tylko starsze osoby, bo przestępcy skrupulatnie rozszerzają swoje działania. Co zrobić, żeby nie dać się oszukać? 71ahAa8. Co warto zabrać do szpitala Co warto zabrać do szpitala: - Dokument tożsamości - obligatoryjnie - Całą posiadaną dokumentację medyczną, - Leki przyjmowane na stałe, - Wygodną piżamę, - Bezpieczne obuwie przeznaczone do pomieszczeń oraz skarpetki, - Przybory toaletowe – ręcznik, mydło, szampon, szczotkę do włosów, szczoteczkę i pastę do zębów - Kubek - Jeżeli używasz - okulary do czytania – będą niezbędne do wypełnienia dokumentacji medycznej - Ewentualne pojemniki do przechowywania protez, soczewek, aparatów słuchowych, okularów - NIP zakładu pracy - Wodę mineralną, herbatę / kawę – do dyspozycji pacjentów są czajniki, aby móc samodzielnie przygotować napój w razie takiej potrzeby - Coś dla przyjemniejszego spędzenia czasu – książki, gazety, krzyżówki oraz długopis - Wszelkie przedmioty wartościowe, czy znaczące sumy pieniędzy powinny zostać w domu - skupiamy się na dbaniu o pacjenta dlatego szpital nie ponosi odpowiedzialności za utratę lub zniszczenie własności pacjentów. Witam serdecznie, Na podstawie opisywanych przez Ciebie objawów można podejrzewać występowanie u Mamy objawów psychotycznych, leczenie jest w tym przypadku niezbędne. Jeśli Mama nie chce się leczyć, istnieją możliwości leczenia psychiatrycznego wbrew woli pacjenta. Tego typu przypadki określa szczegółowo Ustawa o Ochronie Zdrowia Psychicznego. Jeśli osoba chora psychicznie zagraża bezpośrednio swojemu zdrowiu lub życiu, albo życiu innych osób może być przyjęta do szpitala w trybie nagłym. Zwykle interweniuje wówczas Pogotowie Ratunkowe lub Policja i zawozi pacjenta do izby przyjęć najbliższego szpitala psychiatrycznego. Do takich nagłych przypadków należy: czynna agresja wobec siebie lub otoczenia, usiłowanie samobójstwa (również: gromadzenie w tym celu leków, ostrych przedmiotów), wyrzucanie rzeczy na ulicę, gwałtowne niszczenie przedmiotów. W opisywanym przypadku natomiast najprawdopodobniej znalazłby zastosowanie Art. 29 Ustawy, który uzasadnia przyjęcie pacjenta w tzw. trybie wnioskowym. Wnioskuje o to rodzina, załączając opinię psychiatry, w sytuacji gdy brak hospitalizacji może spowodować pogorszenie stanu zdrowia psychicznego lub gdy osoba chora nie jest zdolna do samodzielnego zaspakajania swoich podstawowych potrzeb (art. 29). Art. 29. 1. Do szpitala psychiatrycznego może być również przyjęta, bez zgody wymaganej w art. 22, osoba chora psychicznie: 1) której dotychczasowe zachowanie wskazuje na to, że nieprzyjęcie do szpitala spowoduje znaczne pogorszenie stanu jej zdrowia psychicznego, bądź 2) która jest niezdolna do samodzielnego zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, a uzasadnione jest przewidywanie, że leczenie w szpitalu psychiatrycznym przyniesie poprawę jej stanu zdrowia. 2. O potrzebie przyjęcia do szpitala psychiatrycznego osoby, o której mowa w ust. 1, bez jej zgody, orzeka sąd opiekuńczy miejsca zamieszkania tej osoby – na wniosek jej małżonka, krewnych w linii prostej, rodzeństwa, jej przedstawiciela ustawowego lub osoby sprawującej nad nią faktyczną opiekę. Możliwe jest jednak, że Mama zaakceptowałaby leczenie psychiatryczne bez konieczności pobytu w szpitalu, jednak oznaczałoby to konieczność regularnych wizyt u lekarza i przyjmowania zaleconych leków. Proszę poinformować lekarza o tym, że Mama odmawia przyjmowania leków. Być może ma w związku z tym konkretne obawy, które wyjaśni jej lekarz. Psychiatra może też zaproponować leki podawane w zastrzykach raz na kilka tygodni. Na temat tego, jak rozmawiać z osobą chorą na depresję możesz przeczytać w naszym serwisie: depresja na portalu ABCZdrowie oraz: Z pozdrowieniami 2014-10-08 13:49:00- Jestem zabójcą klasycznym. Odsiaduję 15-letni wyrok - takie słowa usłyszała radomska młodzież od osadzonego podczas spotkania w ramach programu "Więzienie - starcony czas". Właśnie rozpoczęła się II edycja tego programu. W ubiegłym roku wzięło w nim udział 2,5 tysiąca uczniów z 33 szkół. O tym, jak dotkliwe mogą być skutki wejścia w kolizję z prawem, dowiadują się uczniowie klas trzecich gimnazjalnych podczas specjalnych zajęć – wycieczek do aresztu śledczego w ramach programu profilaktycznego „Więzienie stracony czas”. To już II edycja tego programu. Zajęcia obejmują projekcję filmu oraz dyskusję, następnie każda klasa jest przeprowadzana po terenie aresztu. - Celem programu jest zwrócenie uwagi na zjawisko przestępczości, przemocy rówieśniczej i demoralizacji nieletnich oraz na przyczyny powodujące, że młodzi ludzie stykają się z wymiarem sprawiedliwości – mówi wiceprezydent Ryszard Fałek, odpowiedzialny we władzach miasta za sprawy dotyczące edukacji. - Młodzież często nie zdaje sobie sprawy, jakie może ponieść konsekwencje nieprzemyślanego zachowania i błędnie podjętych decyzji – dodaje wiceprezydent Fałek. Jak twierdzi kom. Sławomir Grzyb, dyrektor Aresztu Śledczego w Radomiu, przestępczość nieletnich spadła i to zasługa profilaktyki, jaką stosują służby więzienne czy policja. I edycja programu cieszyła się dużym zainteresowaniem. - Odwiedziło nas wówczas 2,5 tysiąca uczniów z 33 szkół nie tylko z Radomia, ale z Warszawy, Puław czy Marianpola. Mamy nadzieję, że i w tym roku przyjedzie do nas spora grupa młodzieży. Jesteśmy wykonawcami wyroków. Tutaj widzimy tragedie osadzonych. Chcemy pokazać młodym ludziom, że niewarto tu trafić - mówi kom. Sławomir Grzyb. Zajęcia będą się odbywały w środy i piątki po dwie godziny. Młodzież najpierw zwiedzi więzienie, zobaczy cele, w których mieszkają osadzeni, salę sportową, pokój widzeń, kaplicę, spacerniaki, następnie przejdą do świetlicy i tam obejrzą film zrealizowany przy współudziale Komendy Wojewódzkiej Policji zs. w Radomiu oraz służby więziennej. Ostatnim puntem programu ma być rozmowa z zamymi osadzonymi. Pierwsza grupa już przeszła tę niezwyklą lekcję wychowawczą - to uczniowie z PG 4, którzy z zaciekawieniem zwiedzali poszczególne pomieszczenia aresztu, szli przez więzienne korytarze, obejrzeli film, na którym zobaczyli jak łatwo trafić do więzienia przez jedno nieprzemyslane zachowanie. Potem spotkali się z dwoma osadzonymi: Tomkiem, który za zabójstwo ze szczególnym okrucieństwem odsiaduje 15-letni wyrok oraz z Michałem, który za kradzieże i narkomanię trafił do więzienia na 7 lat. Pierwszy z nich przed zabójstwem prowadził firmę, miał żonę i dziecko. Drugi od młodych lat sprawiał problemy wychowawcze, kradł, wpadł w narkotyki. Jak sam mówi, nawet narodziny syna nie powstrzymały go od zażywania narkotyków. Obaj panowie kończą wyroki. Zdecydowali się na spotkanie z młodzieżą i rozmowę o swoim życiu, by ostrzec młodych ludzi przed konsekwencjami złych decyzji. - Życie w więzieniu jest zupełnie inne. Brakuje mi przede wszystkim wolności, ale też takich zwykłych, prozaicznych rzeczy, np. pójścia na zakupy, leżenia na trawie i wąchania kwiatków czy spotkania ze znajomymi. Nigdy nie pozbędę się myśli, że zabiłem człowieka. Przy tym bólu siedzenie w więzieniu to pikuś. Szanujcie to, co macie. Żyjecie w pięknym świecie. Życie jest piękne. Zanim coś zrobić, dobrze się zastanówcie, jakie to może mieć konsekwencje w przyszłości - mówił pan Tomek. - Więzienie uczy pokory. Tutaj oglądanie telewizji, praca, bycie na sali gimnastycznej to przywilej. Na wolności chcę zmienić swoje życie. Chcę być dobrym człowiekiem, a przede wszystkim chcę zobaczyć swojego syna, którego nie widziałem od trzech lat - powiedział pan Michał. Po wyjściu z aresztu młodzież była pełna refleksji. - Zobaczyliśmy, jak życie tutaj wygląda naprawdę. To straszne. Świat się zmienia, a ci ludzie tego nie widzą. To skłania nas do głębokich przemyśleń nad swoim postępowaniem, nad byciem dobrym człowiekiem, żeby tutaj nie trafić - powiedziała jedna z uczennic. - Najbardziej byłem zaskoczony słowami pana Tomka, który mimo możliwości ubiegania się o wcześniejsze wyjście z więzienia, nie chce tego zrobić, ponieważ uważa, że 15 lat za zabójstwo z okrucieństwem to i tak niewiele - dodał inny uczeń. Program potrwa do marca przyszłego roku, odbędzie się łącznie 38 spotkań, w których udział weźmie 76 klas trzecich gimnazjalnych z terenu Radomia. Chcesz szybciej dowiadywać się o nowych wydarzeniach i czytać najświeższe newsy? POLUB NAS NA FACEBOOKU. ZRÓB TO TERAZ >> Kiedy myślisz o leczeniu objawów depresji, wizyta w szpitalu może nie być czymś, o czym myślisz. Dla niektórych jest to decyzja decydująca, gdy objawy depresji są poważnie powikłane. Hospitalizacja pomogła osobom cierpiącym na depresję oporną na leczenie lub ciężką depresję, jednak hospitalizacja w przypadku depresji jest naznaczona piętnem. Niektóre osoby rozważają taką możliwość, a jednocześnie wstrzymują się z podjęciem działań. Nie ma nic złego w przebywaniu w stabilnym, bezpiecznym środowisku podczas powrotu do zdrowia. Z drugiej strony, niektórzy mogą mieć obawy, co jeszcze mogą zrobić ze swoimi objawami, jeśli czują, że się w których należy rozważyć hospitalizacjęLudzie mogą nie postrzegać depresji jako choroby, którą można leczyć w szpitalu, ale jest to poważna choroba, taka jak choroba serca, wymagająca szczególnej uwagi, gdy objawy są problematyczne lub zagrażają życiu. Istnieje kilka powodów, dla których hospitalizacja jest zalecana w przypadku osób cierpiących na depresję. Chociaż nie istnieje coś takiego jak szpital dla chorych na depresję, wiele lokalnych szpitali zapewnia leczenie objawów depresji. Sposób leczenia zależy od potrzeb pacjenta i jego sytuacji. Oto przypadki, w których pobyt w szpitalu może być korzystny dla osoby z depresją:Samookaleczenie lub zagrożenie dla innych. Najczęstszym powodem pobytu w szpitalu jest ryzyko samookaleczenia, myśli samobójcze lub zagrożenie bezpieczeństwa innych osób. Hospitalizacja może być konieczna jako środek zapobiegawczy przed popełnieniem przemocy lub samobójstwa. Osoby wymagające pobytu w szpitalu otrzymują wsparcie, którego potrzebują, aby odzyskać kontrolę nad swoim życiem. Jeśli doświadczasz myśli samobójczych, natychmiast zwróć się o do dbania o siebie. Hospitalizacja może być korzystna dla osoby, która jest tak przygnębiona, że nie jest w stanie wykonywać codziennych zadań i obowiązków. Osoba może nie być w stanie zadbać o siebie z różnych powodów, np. czuje się bardzo zmęczona lub potrzebuje pomocy leków. Osoba przyjmująca leki na depresję może potrzebować obserwacji ze strony specjalisty medycznego podczas przyjmowania nowego leku. Często zdarza się, że lekarz zaleca pobyt w szpitalu w przypadku zmiany leków pacjenta. W szpitalu pacjent jest ściśle nadzorowany, aby upewnić się, że lek działa. Lekarz dowiaduje się, jak dobrze przebiega leczenie i może na bieżąco rozwiązywać ewentualne wyłącznie szpitalne. Dana osoba może potrzebować specjalistycznego leczenia dostępnego tylko w szpitalu. Niezależnie od tego, czy pacjent potrzebuje znieczulenia do terapii, takiej jak ECT (terapia elektrowstrząsowa), czy też innych problemów zdrowotnych związanych z depresją, będzie pod czujnym okiem lekarza i pozna rokowania w zależności od tego, jak dobrze przebiega o udaniu się do szpitala jest zwykle wyborem osobistym, ale może też wynikać z zalecenia lekarza lub specjalisty w dziedzinie zdrowia psychicznego. Tak czy inaczej, pacjent podejmuje zobowiązanie do powrotu do zdrowia, które jest godne pochwały. Istnieją zasady i przepisy dotyczące hospitalizacji w celu oceny stanu zdrowia psychicznego lub oceny psychiatrycznej, które umożliwiają dobrowolne podjęcie leczenia i zobowiązanie się do niego. Należy zapoznać się z przepisami prawnymi, jeśli uważamy, że osoba bliska powinna skorzystać z hospitalizacji, ale odmawia tego. Szczegółowych informacji może udzielić specjalista z zakresu zdrowia stygmatyzacji i wstyduMyśl o udaniu się do szpitala z powodu objawów depresji może wywoływać uczucie strachu, zdenerwowania lub wstydu. Można się zastanawiać, jak ludzie będą nas oceniać albo czy nie uważamy się za słabych, bo nie potrafimy sobie poradzić. Takie myśli są częste, ale nie są słuszne. Pamiętaj, że osoby, które przyjmują takie założenia, prawdopodobnie nie rozumieją, czym jest ciężka depresja. Jej wystąpienie nie oznacza, że jesteś słaby lub mogą myśleć, że ktoś, kto ma myśli samobójcze, jest egoistą, co jest dalekie od prawdy. Czasami człowiek może być w tak ciemnym miejscu, w którym odczuwa ból emocjonalny, że potrzebuje pomocy wyszkolonego, rozumiejącego go lekarza. Niektórzy mogą uważać, że osoba cierpiąca na depresję nie wie, jak rozwiązać swoje problemy. To nieprawda, ale można uzyskać pomoc w tej sytuacji, aby wrócić na właściwą drogę depresji, które nie pozwalają żyć własnym życiem, wymagają uwagi. Depresja, jako poważna choroba psychiczna, może wymagać stałej opieki, w tym zmiany planów leczenia. Najlepszym sposobem na zmniejszenie stygmatyzacji i wstydu jest zaakceptowanie swojej sytuacji. Zaakceptuj fakt, że decydujesz się na uzyskanie pomocy, aby poprawić swoją sytuację. Podjęcie takiej decyzji wymaga odwagi. Początkowo możesz czuć się przerażony, ale prawdopodobnie doprowadzi to do uzyskania praktycznego wsparcia w celu zachęcenia do zmiany, abyś mógł poczuć się lepiej i prowadzić sensowne się dzieje, gdy trafiasz do szpitala?W większości szpitali obowiązują procesy i procedury dotyczące leczenia osób z zaburzeniami psychicznymi. Załóżmy, że pacjent zastanawia się nad pójściem do szpitala z powodu objawów. W takim przypadku można uzyskać informacje na temat procesu i postępowania po przyjęciu do szpitala, kontaktując się ze szpitalem i pytając o opiekę psychiatryczną. Szpitale mogą posiadać oddział lub skrzydło psychiatryczne poświęcone takiej opiece. Oferta poszczególnych szpitali jest różna, ponieważ niektóre zapewniają częściową hospitalizację lub całodobową opiekę pod dotyczące opieki psychiatrycznej można zadawać przed lub w trakcie zameldowania. Można zapytać, czy w szpitalu leczone są osoby z twoim stanem i jakie badania mogą być wymagane. Można zapytać o to, jak lekarz oceni sytuację pacjenta i kto będzie sprawował nad nim zameldowaniu pacjent może otrzymać pytania na temat swojej depresji i przejść badanie fizykalne, aby poznać swój stan zdrowia. Zebrane informacje pomogą określić sposób leczenia. Po zameldowaniu możesz mieć więcej pytań dotyczących pobytu w szpitalu, co jest całkowicie normalne. Pacjent może zastanawiać się, czy może być odwiedzany przez przyjaciół lub rodzinę. Możesz zapytać o to, co powinieneś zabrać z domu. Można się zastanawiać, czy można wychodzić z pokoju na spacer. Pacjent może zastanawiać się, z kim będzie osobiście współpracował w celu opracowania planu listę pytań, o które chcesz zapytać i nie krępuj się. Masz prawo do uzyskania odpowiedzi, aby zapewnić sobie potrzebną pacjentaPacjent ma prawo do uzyskania informacji na temat swojego leczenia i sposobu jego prowadzenia. Pacjent ma prawo znać proces i procedury związane z opieką, której potrzebuje. Pacjent może odmówić leczenia, jeśli czuje się niekomfortowo lub niebezpiecznie. Pacjent ma prawo odmówić udziału w sesjach szkoleniowych lub sytuacjach eksperymentalnych z udziałem studentów stażystów i obserwatorów. Pacjent ma prawo do zachowania poufności swoich danych osobowych. Prawa pacjenta są określone w przepisach HIPAA (Health Insurance Portability and Accountability Act).Zrozumienie swoich praw jako pacjenta ma zasadnicze znaczenie. Należy także sprawdzić, co pokrywa, a czego nie pokrywa ubezpieczenie. Jeśli nie masz ubezpieczenia, w pewnych okolicznościach nadal możesz mieć prawo do opieki. Informacje dotyczące HIPAA są dostępne w Internecie, ale wiele szpitali przekazuje je pacjentowi przed rozpoczęciem leczenia. Można również zapoznać się z zasadami i przepisami dotyczącymi opieki nad pacjentem obowiązującymi w stanie, w którym mieszka należy zrobić po wypisie?Po wypisaniu ze szpitala lekarz może zalecić program leczenia, aby kontynuować postępy w leczeniu i opanować objawy. Istnieją różne opcje programów, które różnią się w zależności od przyczyny hospitalizacji. Może on obejmować terapię lub inne aktywne zajęcia w określone dni tygodnia. Po opuszczeniu szpitala pacjent koncentruje się na powrocie do zdrowia, wykonując kilka czynności, w tym: Przestrzeganie terminów wizyt u lekarza Przestrzeganie harmonogramu przyjmowania leków Udzielanie się w grupie wsparcia lub tworzenie sieci wsparcia Dbanie o siebie poprzez prawidłowy sen, odżywianie i ćwiczenia fizyczne Poznanie technik relaksacyjnych i sposobów kontrolowania stresu Bądź dla siebie dobry, uzbrój się w cierpliwość i pamiętaj, że jesteś w trakcie pracy nad sobą Zaufany przyjaciel lub członek rodziny powinien pomóc ci w wywiązywaniu się z obowiązkówPo wyjściu ze szpitala warto mieć pozytywne nastawienie. Czas przed wypisem można wykorzystać na wyznaczenie celów i zastanowienie się, jak je zrealizować. Pobyt w szpitalu mógł pomóc w łagodzeniu objawów, ale można wykorzystać ten czas na psychiczne, fizyczne i emocjonalne zregenerowanie robić, gdy potrzebna jest pomoc?Depresja jest trudną chorobą i czasami wszystko może być przytłaczające. Warto zastanowić się nad przygotowaniem planu, na przykład planu kryzysowego na wypadek konieczności ponownego udania się do szpitala. Plan ten może zawierać informacje o lekarzu i jego danych kontaktowych, dane kontaktowe przyjaciół i rodziny, dane kontaktowe grupy wsparcia, listę leków i alergii, dane dotyczące ubezpieczenia oraz preferowany szpital, w którym pacjent będzie leczony. Jeśli pacjent nie jest w stanie sam wydać poleceń, może zdecydować się na pełnomocnictwo medyczne lub inną formę zaawansowanego instruktażu w swoim imieniu przez zaufaną ma nic złego w decydowaniu się na hospitalizację w przypadku objawów depresji, ale warto wiedzieć, dlaczego jest to taka opcja. Wiele osób żyjących z ciężką depresją może mieć trudności z opanowaniem objawów, ale w każdej sytuacji dostępna jest specjalistyczna pomoc medyczna. Podjęcie decyzji o hospitalizacji świadczy o tym, że chcesz poczuć się lepiej i jesteś gotów informacji Jarosław KosmatkaLekarzy pracujących w szpitalu więziennym przy ul. Kraszewskiego w Łodzi niewiele już zdziwi. Więźniowie są w stanie zrobić prawie wszystko, żeby zostać tam przeniesionym. Często dochodzi do samookaleczeń lub połykania przez skazanych różnych przedmiotów, co potem skutkuje przewiezieniem z zakładu karnego do szpitala więziennego. Zobaczcie, co potrafią połknąć więźniowie. Samouszkodzenia ani trochę nie zaskakują lekarzy. Zdarzył się pacjent, który połknął bardzo gruby drut o długości kilkudziesięciu centymetrów. Osadzeni robią sobie też tzw. wstrzyki ze śliny. Dochodzi do zakażenia i muszą zostać przewiezieni do szpitala. Taki ropień goi się kilka tygodni. - Więźniowie chcą wymusić określone decyzje. Dlatego robią takie rzeczy - mówi porucznik Waldemar Grabski, kierownik działu penitencjarnego Zakładu Karnego nr 2 w Łodzi. - Osadzony dopuszcza się samouszkodzenia, kiedy chce na przykład zostać przeniesiony do innej celi, w której przebywa jego znajomy. Rygor w szpitalnym więzieniu jest inny niż w zakładzie karnym czy areszcie śledczym. Dlatego osadzeni chcą tu trafić. CZYTAJ WIĘCEJ: Skazani zrobią wszystko, żeby trafić do szpitala więziennego w Łodzi [ZDJĘCIA]

co zrobić żeby trafić do szpitala